Her geçen gün ağırlaşan koşullar nedeniyle küçülmeye gidiyoruz…

Bir cihazın fişini çekiyoruz…

Bir çalışanı işten çıkarıyoruz…

Bir tabak eksik koyuyoruz…

Bir gazetede çıkmaz, bir radyo ses vermez, bir TV ışık saçmaz oluyor.

En sonunda bir ekmek teknesi daha kapanıyor.

Hepsinin bir hikayesi var ama ortak noktası geçim sıkıntısı.

Elektriğe yine zam geldi.

Kim anlar bir işletmenin halinden?

Kim çözer bu sıkıntıları?

Bu halde olduğumuza göre ne duyan var ne de gören!

Radyo vericisinin gücü azaltıldı, sırf daha az elektrik faturası gelsin de yayın sürsün diye!

Gazete, siyah-beyaz ve daha az sayfa çıkmaya başladı; sırf yaşayabilmek için!

TV’de çalışan sayısı azaldı, sırf ayakta durabilmek için.

Verecek bir şeyimiz de kalmadı; sadece yaşamaya çalışıyoruz.

Buna da yaşamak denirse!

Radyosu, TV’si ve gazetesi ile Mersin’deki yerel basın ciddi sorunlarla boğuşmaktadır.

Yetkililer bunu hala izleyecek mi yoksa çok geç olmadan bir şey yapacaklar mı?

Serkan TULTAK

03.10.2019 serkantultak@gmail.com