Evim, TSG Stayumuna yakın bir yerde…
Geçen gün önünden geçtim.
Tabi yıkım işlemleri başlamıştı.
Bir hüzün kapladı her yanımı.
Mersin İdmanyurdunu ilk kez burada izlemiştim.
A Milli Futbol Takımı şehrimize ilk kez gelmişti ve bu stadyumda izlemiştim.
Biz o yıllar Süper Ligde değildik ama Galatasaray ile bir özel maçı da burada izlemiştim.
19 Mayıs, 23 Nisan kutlamalarında da erken yerimizi yine bu stadyumda alırdık.
Daha çocuktum; Bülent Ersoy’u ilk kez bu stadyumda görmüştüm.

***
Tüm Mersinli de olduğu gibi bende de ilkleri olan bir yerdi burası.
Ve şimdi yıkılıyor.
Manşetler güzel!
“Bahçe olacak, güzelleşecek; şunlar olacak, böyle yapılacak.”
Ama yinede hüzünlüyüm.
Bir tarih, bir şahit gidiyor aslında.
Ne sevinç çığlıkları atıldı burada…
30 yıl sonra Süper Lige bu stadyumda oynadığımız maç sonrası çıkmıştık.
Ne gözyaşları döküldü bu stadyumda…
Ve şimdi bu tarihe hüzünlü bir veda ile ‘elvada’ diyoruz.

Serkan TULTAK
06.11.2018 serkantultak@gmail.com